Bu haftaki blog kırmızda bacak baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çdüzenışmaları ile inceleyeceğiz. Basamak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun diğer bölgelerine nazaran daha kompozitşıktır. Başlangıçparmak ise ayağın hem yeterince oynak olan kısmıdır hem de yere aktarma edilen kuvvetin dem dem %90’ına derece olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Başlangıçparmakta yaşanmış olan her türlü tutku, günlük dirim kalitesinde sağlam bozukluğa defa açabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde tedricen artan bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, ayağın estetik görünümünü bozan, dertlı ve iveğen bir bacak serparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanımlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, kelime manaı itibariyle bacak serparmağının dünyaa açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de dâhilermektedir. Başlangıçparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı fail ve motor fer sağlayan bir tabur intrensek kasa mevla olması sebebi ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın bacak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli hamule nâkil strüktürsıdır ve yürüme sırasında optimal desteği katkısızlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine sadıkdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Basamak, evrimsel değişiklikler sırasında esas fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Ancak bu değişiklikler sonucunda dahi adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın sert emeklevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki zemin nedenin ayakkabı düzenışkanlığı olduğunu destekleyen bir meyanştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda alışılagelen nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda arkaış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tahminın % 1,9 dolayında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin katı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Ancak kalıtım bilimi geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayak tabanığın pronasyonuna ve bacak ön bölümünün abduksiyonuna neden olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun diğer intrensek nedenleri beyninde aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal hastalıklar, antrparantez serparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere daha seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Temelı meyanştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok daha sık görünmesine uyanıklık çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin kalıtım bilimi geçişten çok bayanların erkeklere nazaran daha bir tomar sivri uçlu az, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.